Written by วันนี้ผมได้ไปเป็นวิทยากร ติว O-net ที่โรงเรียนพังทุยพัฒนศึกษา อำเภอน้ำพอง จังหวัดขอนแก่นครับ
ปกติแล้วจะไม่ค่อยได้ติวเท่าไรนักช่วงนี้ เพราะที่ผมจบมาใหม่ หรือ ตอนเรียน ปริญญาตรีอยู่ ผมจะติวเยอะมากๆ จึงยังอาศัยความรู้เดิมอยู่มากในการเอาตัวรอดในการติว
โรงเรียนพังทุย จะจัดกิจกรรมติวให้นักเรียนทุกๆ ปี และผมก็ไปมาแล้วเป็นปีที่ 3 ครับ ทุกๆ ปีผมก็จะเห็นพื้นฐานของนักเรียนว่าเป็นอย่างไร ซึ่งผมจะมาเขียนในบทความนี้
บริบทของโรงเรียนเล็กๆ แห่งหนึ่ง มีนักเรียนชั้น ม.6 ประมาณ 20 คน เป็นเหตุผลที่ทำให้ผมสนใจว่า เอ๊ะโรงเรียนแห่งนี้จะเป็นอย่างไรน้า
การติว O-net วิชาคณิตศาสตร์ ถือว่าเนื้อหายังไม่ยากมากนัก ผมจึงไม่ได้เตรียมเนื้อหาไปด้วย คิดว่าน่าจะเป็นข้อสอบที่เคยทำแล้วเป็นข้อสอบเก่าของปีที่แล้ว ซึ่งผมได้ทำมาบ้างแล้วบางข้อ
เมื่อไปถึงก็พบว่า เป็นข้อสอบที่ไม่เคยทำมาเลยครับ 555+ สงสัยผมคงต้องใช้วิชาเอาตัวรอดซะแล้ว
ผมวางแผนว่า วันนี้ผมจะเซฟกำลังตัวเองให้มาก เนื่องจากเพิ่งหายจากการเป็นหวัด จึงบอกนักเรียนว่า ผมจะสอนช้าๆ นะ
ภาคเช้า ผมพาทำได้เพียงประมาณ 10 ข้อครับ 555+ จะว่าไปแล้วก็ถือว่าช้า แต่ผมว่า เอาชัวร์ดีกว่า ถ้าหากข้อไหนที่มีเนื้อหาเกี่ยวข้องกับเรื่องอื่นๆ ผมก็จะยกมาอธิบายเพิ่มเติมให้นักเรียนด้วย ทำให้ช้าไปอีก แต่ก็อยากให้นักเรียนได้จริงๆ
ภาคบ่าย ผมก็สอนได้เร็วขึ้น เพิ่มอีก 20 ข้อ รวมวันนี้ติวได้ 30 ข้อ ถือว่าไม่เลวเลยนะ คิดว่านักเรียนคงได้แนวคิดอะไรหลายอย่างเลยละ สำหรับวันนี้
นักเรียนที่นี่เป็นอย่างไรบ้าง
สำหรับผมแล้ว ถือว่าพื้นฐานโดยรวมโอเคเลยละ มีตอบบ่อยๆ ประมาณ 2-3 คน ใน 20 คน ก็ถือว่าโอเคนะตอบสนองเราได้ดีเลยละ ช่วยตอบ ช่วยคิด และกระตือรือร้นพอสมควร แม้ว่าบางคนอาจะดูเหนื่อยๆ เซ็งๆบ้าง ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะเขาอาจฟังไม่เข้าใจก็เป็นได้
จากเวลา 8.30 -15.30 พักเที่ยง 1 ชั่วโมง รวมเวลาคือ 8 ชั่วโมง ทำได้ 30 ข้อถือว่าโอเคเลยละ
หากจะว่าไปแล้ว ผมคิดว่าโรงเรียนใหญ่หรือเล็ก คุณภาพก็คงไม่ได้ต่างกันมาก นักเรียนโรงเรียนเล็กอาจได้เปรียบตรงที่มีความยืดหยุนได้ง่ายกว่า ครูใส่ใจได้ทั่วถึงกว่าโรงเรียนใหญ่ก็เป็นได้ แต่อาจจะขาดโอกาสบางอย่างไปบ้าง เพราะไม่มีความหลากหลายเกิดขึ้นในโรงเรียน
อย่างไรก็ตาม การเป็นวิทยากรครั้งนี้ก็ทำให้ผมได้ฝึกประสบการณ์เพิ่มมากขึ้น ได้ฝึกการมองและสังเกตนักเรียนมากขึ้น และเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นครับ