วันนี้ผมไปเจอบทความหนึ่งเขียนถึงวิธีการเลี้ยงลูก ก็เลยขอยกเอามาเขียนไว้ที่นี่ไว้อ่านเองหรือใครผ่านไปผ่านมาก็จะได้มาอ่านเพื่อจะเลี้ยงลูกให้ดีกว่าเดิม
เออ มันเป็นอย่างนี้นะ หลายคนคิดว่าพอลูกโตเป็นวัยรุ่นแล้ว ก็จบเกม ไม่ต้องสอนอะไรแล้ว เพราะคิดว่าสายไปแล้ว แต่เฮ้ย! ไม่ใช่แบบนั้นเลยน้า…
ความจริงคือ วินัยเนี่ย เหมือนกับการออกกำลังกาย ฝึกได้ตลอดชีวิตเลย แม้แต่วัยรุ่นที่ดูจะดื้อเป็นโรคประจำตัว ถ้าเราไม่ยอมแพ้ ยังมีหวังอยู่เยอะ!
ทำไมลูกวัยรุ่นถึงดูแปลก ๆ อยู่เรื่อย?
อ๋อ! เรื่องนี้น่าสนใจมาก สมองของวัยรุ่นเนี่ย ยังซ่อมแซมไม่เสร็จ โดยเฉพาะส่วนที่ใช้ควบคุมตัวเอง วางแผน และจัดการอารมณ์ เลยทำให้ดูเหมือนเขาจะ “ไม่มีสมอง” บ้าง
แต่จริง ๆ แล้วไม่ใช่ว่าเขานิสัยไม่ดีนะ แค่สมองยังไม่พร้อม เขาต้องการคนมาช่วยฝึกให้เป็นแบบค่อย ๆ เป็นค่อย ๆ ไป และใครจะช่วยได้ดีไปกว่าพ่อแม่?
5 ท่าเด็ด สอนวินัยลูกวัยรุ่นแบบไม่ต้องเสียงดัง
1. ตั้งกฎแบบมีเหตุผล ไม่ใช่แบบ “เพราะแม่พูด!”
อย่าไปตั้งกฎแบบ “ห้ามออกจากบ้านหลัง 3 ทุ่ม เพราะแม่ห้าม!” แบบนี้เด็กจะงง และก็ไม่เห็นด้วย
ลองเปลี่ยนเป็น “ขอให้กลับบ้านก่อน 3 ทุ่มนะลูก เพราะแม่เป็นห่วงความปลอดภัย และอยากให้ลูกนอนพอ เพื่อเรียนหนังสือได้เต็มที่”
ยิ่งดีไปกว่านั้น ถ้าให้ลูกมีส่วนร่วมในการตั้งเวลา เช่น “ลูกว่าไงถ้าเป็น 3 ทุ่ม? หรือจะเป็น 2 ทุ่มครึ่งดีกว่า?” เขาจะรู้สึกเป็นเจ้าของกฎมากกว่า
2. พูดแล้วทำ ไม่ใช่ขู่ไปเรื่อย
นี่สำคัญมาก! ถ้าบอกว่า “ถ้าไม่ทำการบ้านจะเก็บโทรศัพท์” แล้วลูกไม่ทำจริง ๆ ก็ต้องเก็บโทรศัพท์จริง ๆ ด้วย
อย่าไปขู่ 10 ครั้ง แต่ไม่เคยทำตาม เด็กจะรู้ว่าเราพูดเล่น ๆ และจะไม่เอาจริงกับสิ่งที่เราพูด
3. ชมทันทีที่เห็นความพยายาม ไม่ต้องรอให้เพอร์เฟ็ค
อย่าไปคิดว่า “เอาน่า เขาแค่ล้างจานใบเดียว มีอะไรให้ชม” นะ!
ถ้าลูกที่ไม่เคยล้างจาน จู่ ๆ มาล้างจานใบหนึ่ง นั่นคือความก้าวหน้าใหญ่เลย! ลองชมแบบเฉพาะเจาะจง เช่น “ว้าว! หนูล้างจานเองเลยเนี่ย แม่ดีใจมาก เพราะเห็นว่าหนูช่วยเหลือครอบครัว”
4. ให้เขาเรียนรู้จากชีวิตจริง
นี่ยากสำหรับพ่อแม่มาก ๆ แต่บางทีการที่เราไม่ไปช่วย กลับทำให้ลูกเรียนรู้ได้มากกว่า
เช่น ลูกไม่ทำการบ้าน แล้วโดนครูดุ อย่าไปโทรหาครูขอโอกาส อย่าไปทำการบ้านให้ ให้เขาได้รู้สึกถึงผลของการไม่มีวินัย เขาจะจำได้ดีกว่าคำสอนร้อยคำ
5. เป็นแบบอย่างที่ดี (นี่สำคัญสุด!)
ลูกดูพ่อแม่มากกว่าที่เราคิด ถ้าเราตรงต่อเวลา ไม่เล่นโทรศัพท์ตอนกิน จ่ายเงินอย่างมีวินัย เขาจะดูดซับไปโดยไม่รู้ตัว
การสอนด้วยการกระทำนี่แรงกว่าการบ่นทุกครั้งเลย!
ข้อความจากใจสู่พ่อแม่ที่เริ่มท้อ
เฮ้ย รู้มั้ยว่าหลายครั้งเราอาจจะรู้สึกหมดหวัง ดูเหมือนลูกไม่เปลี่ยนแปลงเลย พูดไปก็เหมือนพูดกับฝาผนัง
แต่จริง ๆ แล้ว การปลูกฝังวินัยเนี่ย เหมือนกับการปลูกต้นไม้ ต้องรดน้ำทุกวัน อาจจะไม่เห็นผลทันที แต่วันหนึ่งมันจะโตเป็นต้นไผ่ใหญ่ให้เราดู
วันนี้ลูกอาจจะยังดื้อ ยังเถียง ยังทำให้เราปวดหัว แต่ถ้าเรายังไม่ยอมแพ้ ยังอยู่ข้าง ๆ เขาด้วยความรัก วันหนึ่งเขาจะเติบโตเป็นคนที่เราภูมิใจ
จำไว้นะ: อย่ายอมแพ้แค่เพราะลูกยังไม่น่ารักในสายตาเรา แต่เชื่อเถอะว่าความรักของเราจะพาเขาไปไกลกว่าที่คิด!
หวังว่าจะช่วยให้มองลูกวัยรุ่นในแง่บวกมากขึ้น และมีกำลังใจในการเลี้ยงดูต่อไปนะ!
ขอบคุณบทความนี้จากเพจ เลี้ยงลูกวัยรุ่นให้ถูกทาง by แม่มิ่ง
Discover more from KruJakkrapong 's Blog
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
