บทความนี้ผมเขียนขึ้นตอนเช้าของวันอังคารที่ 10 มีนาคม 2563
เป็นวันที่มีหน้าที่ต้องจำหน่ายระเบียบการ ม.1 และ ม.4 รอบทั่วไปครับ
วันนี้เราสองคนภรรยาตื่นนอน “ตีห้า” เป็นวันที่สองหลังจากที่เมื่อวานเราทำได้แล้ว และได้เดินรอบบึงแก่นนครตอนเช้าอากาศสดชื่นมาก
การตื่นเช้าเป็นอะไรที่ “ทำยาก” สำหรับเราสองคน บางครั้งเหมือนเรากำลังฝืนธรรมชาติตัวเอง พยายามเท่าไหร่ก็ไม่ค่อยจะสำเร็จและ “ไม่ง่าย” เลยที่จะทำ
รู้ดีว่าการตื่นแต่เช้าเป็นอะไรที่มีคุณประโยชน์มาก ได้กินข้าวเช้า อ่านหนังสือเล็กน้อย ทำอะไรเล็กๆ น้อยๆ เช่น ล้างจาน หรือกวาดหน้าบ้าน
จากนั้นเราก็จะไปเดินรอบบึง อาจเดินใช้เวลาประมาณ 45 นาที แล้วแวะซื้อกับข้าวที่ริมบึงเพื่อกลับไปกินบ้าน
อันที่จริงผมไม่ใช่คนตื่นเช้าได้ทุกๆ วัน เป็นความยากลำบากมากที่จะตื่นได้ และพยายามหลายครั้งแต่ก็ล้มเหลวหลายครั้งเช่นกันครับ
ณ ขณะที่ตื่นใหม่ๆ ผมมักจะหาข้ออ้างให้กับตัวเองว่า อยู่ต่อเถอะนอนต่ออีกนิดนะ ไม่เป็นไร ลุกแล้วไม่รู้จะทำอะไร คำถามพวกนี้มันวนเวียนอยู่ในหัวเพื่อเป็นข้ออ้างว่า “นอนต่อเถอะ” แต่สองวันนี้ผมเอาชนะมันได้
ผมเคยพยายามตื่นเช้าแล้วประสบความสำเร็จมาได้ครั้งหนึ่งแล้ว หลังจากผมอ่านหนังสือ Miracle Morning ทุกสิ่งจะดีขึ้นเมื่อตื่นเช้า หลังจากอ่านหนังสือเล่มนี้จบแล้ว ผมกับภรรยาก็ตื่นนอนและออกกำลังกายได้ในช่วงแรกๆ ทำได้หลายวันเลยแต่เราก็หยุดไป หยุดเมื่อไรไม่รู้ และเหตุผลว่าทำไมหยุดก็ไม่รู้อีกเช่นกัน
ครั้งนี้ผมตัดสินใจ “ลุก” ก่อนที่ความคิดและข้ออ้างจะเข้ามา และพาตัวเองแบบงัวเงียไปล้างหน้าที่ห้องน้ำ ทำให้สดชื่นขึ้นมา และพร้อมจะทำงานหรือออกกำลังกายได้
ขณะที่ผมเขียนบทความนี้ อยากจะบันทึกช่วงเวลาที่ดีนี้เอาไว้ ว่าทำได้แล้วนะเป็นเวลาสองวันแล้วแม้จะเป็นช่วงเวลาไม่มาก และไม่รู้ว่าจะทำได้นานแค่ไหน แต่ผมก็จะพยายามให้ดีที่สุด หากผมทำได้สำเร็จและเกิดผลดีกับชีวิตอะไรบ้างผมจะมาเขียนบอกอีกครั้งในบล็อกนี้นะครับ
Discover more from KruJakkrapong 's Blog
Subscribe to get the latest posts sent to your email.