เคยได้ยินคำว่า “ฟรีแลนซ์” ไหมครับ?
แต่ก่อนผมก็ไม่รู้ว่า ฟรีแลนซ์ คือใคร เขาทำงานอย่างไร
มารู้จักก็ตอนดูหนังเรื่อง “ฟรีแลนซ์ ห้ามป่วย ห้ามพัก ห้ามรักหมอ”
ชีวิตฟรีแลนซ์ จะว่าอิสระมันก็ไม่ใช่ครับ เพราะเขาต้องทำงานแข่งกับเวลาในบางช่วง บางช่วงที่งานเข้าก็ต้องทำงานหนักกว่าคนปกติ บางช่วงที่ไม่มีงาน จะได้พักบ้าง
ผมทำงานประจำ เป็นครูสอนคณิตศาสตร์ ผมอาจไม่เคยเป็นฟรีแลนซ์มาก่อน แต่พอจินตนาการว่าชีวิตของพวกเขาเป็นอย่างไร จากการดูหนังเรื่องนี้แหละครับ
เอาเข้าจริงๆ ช่วงหลังมานี่ชีวิตผมเริ่มสัมผัสชีวิต ฟรีแลนซ์เข้าไปทุกขณะ
ทำไมหรอ?
เพราะผมรับงานมาทำควบกับงานประจำของผม และนับวันก็จะงานเยอะขึ้นเรื่อยๆ
ผมชอบอ่านหนังสือครับ ชอบการพัฒนาตนเอง ชอบฟังพอดแคส ชอบศึกษาการทำเว็บไซต์ ทำให้ผมได้เรียนรู้หลายอย่างเกี่ยวกับงานอื่นๆ ดูเหมือนงานพวกทำเว็บไซต์ผมจะชอบขึ้นไปทุกที
ปัจจุบันผมชอบ “งานเขียน” อยากเขียนให้ได้เหมือนนักเขียน อยากมีหนังสือสักเล่ม
โอกาสพอจะเป็นไปได้ครับ แต่ก่อนจะถึงตรงนั้น ผมรู้ว่าต้องฝึกอะไรบ้าง และคงต้องฝึกหนักพอสมควร
วันนี้มีข่าวดีครับ ผมได้รับงานฟรีแลนซ์ จากเว็บของฟรีแลนซ์อันดับหนึ่งของไทย
นั่นคือ fastwork.co
ผมไปสมัครไว้กว่าปีแล้วครับ แต่ไม่ได้รับงานเลย เนื่องจากไม่ได้เข้าไปอัพเดท
มีวันหนึ่งมันส่งอีเมลมาว่า จะลบโพสของผมออกแล้วนะ
กว่าผมจะยืนยันตัวตนได้ ต้องใช้บัตรประชาชนแสกน โน่นนี่นั่น และโพสเป็นฟรีแลนซ์ทำเว็บไซต์ไว้ราคา 4000 บาท
กว่าปีแล้วครับ ไม่มีลูกค้า และท่าทีเขาจะลบโพสผมแล้ว
โชคยังดีครับ
วันนี้ผมเข้าไปอัพเดทโปรไฟล์ ของผมหลังจากมันเงียบมานาน
ผมไม่คิดว่าจะมีคนมาจ้างผม เพราะ
ความรู้ก็ไม่ได้มีมาก ไม่ได้จบสายโปรแกรมมา อาศัย ครูพักลักจำ ผมจึงมีท่าทีกล้าๆ กลัวๆ การเป็นฟรีแลนซ์ กลัวทำงานให้เขาไม่เนียบ แล้วเขาจะว่าเอา ยิ่งระบบ fastwork.co เขาทำมาดีมากๆ
เช่น รีวิวของลูกค้ามีผลต่ออนาคตฟรีแลนซ์
มีคนสนใจทำเว็บครับ ทำระบบ forum ระบบบริจาคเงิน ระบบสมาชิก และระบบดาวน์โหลดไฟล์
ที่จริงผมเขียนระบบพวกนี้เองไม่ได้ แต่ผมรู้ว่าจะต้องไปหาปลั๊กอินอะไรมาใช้เพื่อให้มันใช้งานได้
ตอบตกลง และคิดค่าเสียหายไป 3000 บาทครับ
เขายังลังเล และจะกลับมาตอบยืนยัน ขอคิดดูก่อน ว่างั้น แล้วผมก็จะได้รอต่อไป ณ ขณะเขียนบทความนี้ ผมยังรอเขาตอบกลับมาครับ ใจตุ้มๆ ต่อมว่า จะได้ลูกค้าคนแรก เราจะทำตัวอย่างไรดี
ในขณะรอ ก็มีลูกค้าอีกคนหนึ่ง ทักเข้ามาอีก แหม… ทำไมจะมีลูกค้าเยอะจัง คิดในใจ
คนนี้เขาจะให้ช่วยกู้ระบบ wordpress เพราะเขาจดโดเมนใหม่ อยากใช้โฮสเดิม
ผมคิดว่ามันจะตั้งค่าง่ายๆ เพราะตัวเองเคยทำมาก่อนครับ
แต่แล้ว
งานยากกว่าที่คิดไว้ ผมตอบตกลงเขาไปว่าจะคิดค่าเสียหาย แค่ 100 บาท 555+ ขำตัวเองจริงๆ ผมบอกไปว่าผมของค่ากาแฟ
แต่เป็นเพราะอยากช่วยเขา แต่ตอนส่งใบเสนอผ่าน fastwork กลับเป็นว่า จำนวนเงินน้อยสุดที่เสนอได้คือ 300 บาท
ผมก็คิดไป 300 บาท
เขาตอบกลับมาว่า เขาต้องจ่ายแค่ 150 บาท อ๋อ เป็นเพราะผมเป็นฟรีแลนซ์หน้าใหม่ ระบบจะออกเงินให้ลูกค้า 150 บาทนั่นเอง
โอ้ ดีจัง คิดในใจ ระบบมันดีจริงๆ เอื้อต่อฟรีแลนซ์หน้าใหม่อย่างผมมาก
ผมนั่งแก้ระบบ กะจะเอาค่ากาแฟสักหน่อย แต่นั่งแก้อยู่ 2 ชั่วโมงกว่า ก็ไม่เสร็จ ประกอบกับหาข้อมูลไปด้วยนะ
สุดท้ายผมเลยตัดสินใจส่งอีเมลไปหาเจ้าของโฮส เขาบอกกลับมาว่า ลูกค้ายังไม่ยืนยันอีเมล เอาละสิ ตายห่า!
ผมรีบบอกให้ลูกค้ายืนยันอีเมลทันที เพราะมันอาจตกไปอยู่ใน junk แล้วต้องรออีก 24 ชั่วโมงระบบถึงจะเริ่มแก้ได้
ตอนนี้ผมก็ต้องรอลุ้นต่อไปว่าจะได้หรือไม่ อีก 24 ชั่วโมง ถ้าสำเร็จ ผมคิดว่าจะคิดเขา 300 บาท เพราะผมนั่งทำงานมาแล้ว 3 ชั่วโมงและติดต่อโฮสให้เขา
นี่แหละครับ ชีวิตฟรีแลนซ์ของผม ไม่ได้คิดว่าจะหาเงินให้ได้มากมาย เมื่อผมมีประสบการณ์ก็อยากจะช่วยเหลือคนอื่นๆ ที่เขาทำไม่เป็น เพราะตัวเองเคยทำมาก่อน
เรื่องของระบบเว็บไซต์เป็นอะไรที่ซับซ้อนพอสมควรครับ ผมนั่งแก้เว็บตัวเองทุกวัน ส่งอีเมลหาเจ้าของปลั๊กอินต่างๆแทบทุกวัน แก้ปัญหาเป็นรายวัน เลยรู้ดีว่า ฟรีแลนซ์ไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด
Discover more from KruJakkrapong 's Blog
Subscribe to get the latest posts sent to your email.