
9 กรกฎาคม 2560
ผมตัดสินใจวิ่งมินิมาราธอน ครั้งที่ 2 ของชีวิต แต่ครั้งนี้รู้สึกเลยว่า “เหนื่อยจริง” ขนาดว่าซ้อมมาค่อนข้างดีแล้วนะ แต่ทว่า ร่างกายเราทำไมมันไม่…รึว่าเรายังซ้อมไม่พอ ผมกินกาแฟก่อนออกวิ่ง 1 แก้วก็น่าจะเป็นผลทำให้จุก เพราะไม่มีใครเขาทำกัน และผมก็ซัดหนมปังเข้าไปอีกกลัวหิว เพราะความกลัวนี่แหละทำให้เราทำอะไรโง่ๆ ลงไปได้
การวิ่งครั้งนี้จัดขึ้นที่น้ำพอง เป็นงานการกุศลรวบรวมทุนสร้างหอประชุมโรงเรียนประถมแห่งหนึ่งที่น้ำพอง ผมเห็นว่าใกล้ดี ตัวเองอยู่กระนวน ไม่ร่วมก็กระไรอยู่ ตัดสินใจเพราะโบ้ (ลิขิตพันธ์) ชวน และตัวเองก็วิ่งมาได้สักระยะแล้ว

เสาร์อาทิตย์ไปซ้อมกับโบ้ที่บึงทุ่งสร้างประมาณ 2 สัปดาห์ก่อนแข่ง ก็วิ่งได้ประมาณ 5 โลนะ แต่เอาเข้าใจ มินินี่มัน 11 โล ประมาณ 2 เท่าของที่วิ่งๆกันอยู่
วันนั้นไปกัน 4 คนโดยรถยนต์โบ้ ออกประมาณตี 4 ไปถึงประมาณตี 5 กว่าๆ พร้อมแฟนของน้องโบ้ และแฟง (แฟนผม) ก็ไปด้วย สรุป ชาย 2 หญิง 2 แต่วิ่งเพียง 2 อีก 2 รอถ่ายรูป

ไปพบกับพี่หม่อม หมวดกานต์ ทูน พี่แจ่ม (เพื่อนๆ นักวิ่งจากกระนวน) ซึ่งวันปกติผมจะไปวิ่งกับเพื่อนๆ พี่ๆ กลุ่มนี่ที่สระหนองโกเป็นประจำ ทำให้สนิทกันดี

เมื่อเริ่มจุดสตาร์ท ผมก็ออกวิ่งเต็มกำลัง ไปสักพักรู้สึกเหนื่อยๆ ยังไงก็ไม่รู้ แต่ก็พยายามวิ่งให้ได้ อาจเป็นเพราะผมพยายามเกินกำลังตัวเองไปหน่อย ทำให้เหนื่อยเร็ว ซึ่งนักวิ่งที่ชำนาญแล้วเขาจะรู้กำลังตัวเองดี
วิ่งๆ ไปก็เกิดจุกขึ้นอีก ความเร็วจากตอนแรกลดลงเรื่อยๆ จนได้ประมาณ 5 โลนี่ก็เหนื่อยมาก ผมตัดสินใจเดิน…ไปได้สักพัก แล้วก็วิ่งต่อ แต่วิ่งเยาะๆ พวกพี่ๆ เพื่อนๆ ก็แซงกันไปหมดแล้ว แต่ผมเหนื่อยๆจริงๆ

ผมวิ่งประคองตัวเองไปเรื่อยๆ คิดในใจว่านี่แค่มินินะ ยังมีฮาฟ หรือ ฟูลที่เรายังไม่เคยสัมผัส แล้วคนวิ่งเขาวิ่งกันได้อย่างไร เขาต้องซ้อมหนักแค่ไหนถึงจะวิ่งได้กันเชียว
ขณะที่วิ่งเยาะๆอยู่นั้น คนก็วิ่งแซงกันไปเรื่อยๆ ผมไม่คิดอะไรมากแล้วตอนนั้นขอแค่อยากเข้าเส้นชัยที่เท่าไรก็ได้ จากความคิดตอนแรกว่า ฉันจะเอาลำดับที่ที่ดีที่สุด
จนกระทั่งเข้าเส้นชัยประมาณผมเข้าลำดับที่ 56 เพิ่งรู้ว่าเขาให้ลำดับที่ด้วย นึกว่าจะเข้าแบบได้เหรียญเฉยๆ ขณะที่โบ้เข้าลำดับที่ 32 และมีนักวิ่งจากกระนวนคือพี่หม่อม เข้าเป็นลำดับที่ 1 (หญิง) ได้ถ้วยไปครองตามคาด และยังมีน้องจ๊อก นักวิ่งจากกระนวนอีกวิ่งเข้าลำดับที่ 1 (ชาย) ทุกคนสุดยอดจริงๆ ครับ

ผมได้บทเรียนจากการวิ่งครั้งนี้หลายอย่าง
- ก่อนวิ่งผมจะไม่กินอะไรที่จะทำให้ตัวเองจุก เช่น น้ำเยอะเกินไป ขนม
- การวิ่งผมจะวิ่งเท่ากับที่ตัวเองซ้อมมา ไม่จัดหนักตั้งแต่แรกแล้วมาแผ่วปลายแบบนี้
Discover more from KruJakkrapong 's Blog
Subscribe to get the latest posts sent to your email.