Written by วันนี้ทำกับข้าวกินเองครับ
ปกติผมจะชอบทำกับข้าว แต่ถึงจะชอบ ก็ไม่ค่อยมีเวลาได้ทำกินเท่าไร เหตุผลที่จะอ้างได้ ได้แก่
ไม่ค่อยยอมปลีกเวลานิดหน่อยๆ เพราะกลัวจะเสียงาน จริงๆ แล้วก็ไม่ได้งานอะไรมาก บางวันคิดด้วยซ้ำว่า เออนี่เราก็เสียเวลาไปกับเรื่องไร้สาระ เราน่าจะมาทำกับข้าวกินดีกว่า
ไม่ค่อยมีเครื่องปรุง และวัตถุดิบ เพราะเวลาซื้อมา แล้วไม่ได้ทำต่อแล้วเสียดายวัตถุดิบที่เน่าเสียในตู้เย็น
ออกไปกินข้างนอกดีกว่า เพราะกินกันแค่สองคน ก็ไม่ได้ยุ่งยากอะไรมากนัก
กลัวว่าหุงข้าวแล้ว ถ้าไม่ได้ทำกับข้าวกินพรุ่งนี้ อาหารต้องบูดแน่ๆ
ผมมีเหตุผลอีกหลายๆ ข้อที่จะไม่ทำ ทั้งๆ ที่ก็รู้ดีว่า การทำกับข้าวกินเองนั้นดีกว่า แหงๆ ครับ
วันนี้ขากลับจากทำงานก็เลยซื้อปลานิลตัวเล็กมา 2 ตัว 65 บาท
ผมซื้อข่า ตะไคร้ ใบมะกรูดที่มัดใส่กันขาย 10 บาท และผักแขยงนา (มีกลิ่นหอม) 10 บาท จากป้าที่นั่งขายในตลาดสด ที่ดูแล้วว่า ถ้าเราได้อุดหนุนผักสักหน่อย แกจะมีเงินพอจะไปซื้อกับข้าวเข้าบ้านในวันนี้ อาศัยว่า ซื้อกับป้าแก่ ที่ห่อผักวางบนกระสอบขายนั่นเอง
รวมแล้วมื้อนี้ผมเสียเงินไป 85 บาท
เมื่อกลับมาถึงบ้าน ก็จัดแจงกับครัวที่ไม่ได้ทำกับข้าวมาสักพักแล้ว โชคดีผมเห็นหอมแดง แต่มันกำลังจะเน่าแล้ว เอามาล้างๆ ออกก็ใช้ได้
ส่วนมะนาวที่แช่ในตู้เย็น ก็เริ่มน่วมแล้ว กอรปกับพริกผงก็ไม่ค่อยหอมแล้ว เพราะซื้อมานานพอสมควร
การทำกับข้าวครั้งนี้ ผมตั้งปณิธานว่า จะทำแบบบ้านๆ เลย คือไม่ต้องปรุงแต่งมากนัก
หลังจากหั่นข่าแก่ๆ ทุบตะใคร้ แล้วทิ้งใส่หม้อต้มน้ำให้เดือด ละเลงล้างปลาให้สะอาด ใส่เกลือลงในหม้อนิดหน่อย เมื่อเดือด ก็เอาปลาลงไป ปรากฎว่ามันเยอะเกินไป ผมจึงเก็บปลาไว้ 2 ท่อน เพราะตอนนี้น้ำไม่ท่วมตัวปลาเลย ก็เลยตะแคงปลานิดหน่อยให้น้ำพอท่วมตัวปลาได้
หลังจากน้ำเดือดแล้วก็ตักฟองคราบดำๆ ออกนิดหน่อย แล้วเยาะนำ้ปลาลงไปนิดหน่อย
ปกติผมต้มปลาจะจัดเต็ม คือ มีข่าเผา ใบมะกรูด มีมะขามเปียก บางทีใส่มะเขือเทศ หรือพวกใบคื่นฉ่าย แต่ครั้งนี้ตัดออปชั่นพวกนั้นออกไปหมดเลย
ไม่ใช่หาซื้อไม่ได้ แต่ตั้งใจทำให้น้อยที่สุด และที่สำคัญ ผมไม่ใส่ผงชูรส ผิดกับทุกครั้งที่ขาดไม่ได้เลยทีเดียว
พอตัวปลาเริ่มสุก ผมก็เอาหอมที่เตรียมไว้ หั่นประมาณ 1 นิ้ว ใส่ลงไป ในหมอ แล้วเอาผักแขยงนา หอมๆ ตบท้าย
พอผักเริ่มยุบ ก็ยกลงหม้อ แบบไม่ชิมอะไรเลย
ผมหยิบเอาพริกป่นเก่าๆ ประมาณ 1 ช้อนโต๊ะ เยาะใส่น้ำปลานิดหน่อย แล้วคนเอาหอมแดงในหม้อ และนำ้ต้มปลาอีกนิดหน่อย มาผสมคลุกเคล้าด้วยกัน บีบมะนาวที่เริ่มเหี่ยวแล้วใส่ลงไป และเด็ดหอมประมาณ 1 ต้นใส่เข้าไปด้วย
รสชาติเป็นอย่างไรหรอครับ หลายคนคงอยากรู้แล้วสิ
ก็โอเคนะ เนื้อปลาใหม่ๆ มันขาวๆ นุ่มๆ รสชาดดีเลยแหละ
กินกับข้าวสวยๆ ซึ่งแม่ขนให้มาจากบ้าน เป็นข้าวใหม่ รสชาดของข้าวดีมากๆ
เอาช้อนจิ้มนำ้จิ้มง่ายๆ แล้วคลุกกับปลาร้อนๆ กินคนเดียว เพราะแฟนไปออกกำลังกายยังไม่เข้ามา
ผมว่าการกินแบบง่ายๆ แบบนี้มันดีกว่าการต้องทำตามสูตรที่เคยต้องทำ และกลัวว่าจะไม่อร่อยเลยจัดเต็มทุกครั้ง ใส่ซะจนรสชาติมันเปลี่ยนแบบทะแม่งๆ ไปเลย
การพิจารณาอย่างนี้ สอนผมว่า
สิ่งใดที่ทำเกินพอดี สิ่งใดที่เราคาดหวังมากเกินไป สิ่งใดที่มันวุ่นวายมากเกินไป ซับซ้อนมากเกินไป มันก็ไม่ได้เสมอไป
หากเรามองแบบง่ายๆ กินแบบง่ายๆ ลองทำอะไรที่มันง่ายๆ ในชีวิตเราก็อาจจะมองเห็นมุม ๆหนึ่งที่เราไม่เคยเจอก็เป็นได้
สุดท้าย ผมมีภาพกับข้าววันนี้มาฝากด้วย ถ่ายตอนรกๆ นี่แหละ ธรรมชาติดี โต๊ะอาหารยังไม่เก็บนะ ก็เลยเห็นผักปนอยู่กับจาน 555+
เมื่อแฟนผมกลับมาถึงบ้าน ก็กินกับข้าวอันนี้แหละ ก็บอกว่าอร่อยดี
และวันนี้ก่อนทำกับข้าวผมก็ได้โทรหาแม่ ถึงเราจะห่างกันผมก็คิดถึงแม่ตลอดนะครับ
Discover more from KruJakkrapong 's Blog
Subscribe to get the latest posts sent to your email.