นำนักเรียนแข่งคิดเลขเร็ว ปีนี้ได้เหรียญระดับประเทศแล้ว

ทุกๆ ปีจะมีการแข่งขันงานศิลปหัตถกรรมนักเรียน ตอนนี้ครั้งที่ 66 เจ้าภาพงานบิ๊กๆ เลยคือ สพฐ.กระทรวงศึกษาธิการ โรงเรียนต่างๆ จะส่งนักเรียนเข้าแข่งขัน จากระดับโรงเรียน คัดเลือกตัวเก่งๆ สุดๆ ในโรงเรียน บางโรงเรียนก็เกิดปัญหา แย่งนักเรียนกันก็มี จนทำให้ต้องคัดเลือกเด็กใครเด็กมัน เพื่อแบ่งสรรปันส่วนเพื่อให้ได้นักเรียนที่เก่งที่สุดสำหรับกิจกรรมนั้นๆ ส่วนกิจกรรมมีอะไรบ้างอันนี้ไม่สามารถเขียนระบุได้ เพราะมันเยอะเกินไป 555+ ไปหาดูเอาเองในเว็บศิลปหัตถกรรมก็แล้วกัน

จากระดับโรงเรียนก็มาแข่งกันระดับเขตพื้นที่การศึกษา ตัวผมเองอยู่เขต สพม.เขต25 ขอนแก่น เป็นครูอีกคนที่ส่งนักเรียนเข้าร่วม ส่วนใหญ่แข่งกันที่โรงเรียนขอนแก่นวิทยายน ส่วนกิจกรรมอื่น ๆ ก็แข่งกันไปตามโรงเรียนใหญ่ เช่น กัลยาณวัตรเจ้าภาพสังคมศึกษา ขามแก่นนคร เจ้าภาพกิจกรรมพัฒนาผู้เรียน แก่นนครวิทยาลัย เจ้าภาพวิทยาศาสตร์ เป็นต้น

ทุกๆ ปีผมจะส่ง 2-3 กิจกรรมที่ถนัด คือ ทำเว็บ cms ม.ต้น ทำหนัง ม.ปลาย (อันนี้ไปแกมช่วยเค้า) และกิจกรรมหลักๆ คือ คิดเลขเร็ว อันนี้มาจับประมาณ 2 ครั้งหลังครับ

ส่ง cms ตัวเองเป็นครูคณิต แต่ไปทำส่งกับเค้า เพราะเค้าเห็นว่าเป็นคนทำเว็บไซต์ น่าจะรู้ดีว่าทำอย่างไรถึงจะชนะ แต่บอกตามตรงว่า ยากนะ ผมไม่เข้าใจกรรมการเลย เคยพานักเรียนไปได้ไกลสุดแค่ระดับภาค ก็ร่วงแล้ว ไม่ได้ไประดับประเทศกะเค้าสักทีหรอก ส่วนหนึ่งที่ผมคิดเองเออเอง คือ ผมใช้ wordpress นี่แหละ เห็นเค้าใช้ joomla กันเยอะเลย แต่ผมดันไม่ถนัด joomla กรรมการคงอยากให้ส่ง joomla กันมากกว่า อาจเป็นเพราะทำได้เยอะกว่า แต่อยากจะบอกกรรมการว่า wordpress นี่แหละเด็ดสุดแล้วสำหรับการทำ cms กรรมการระดับเขตบางคน ไม่รู้จัก wordpress รู้จักแต่ joomla แล้วผมจะทำอย่างไรครับพี่น้อง แต่ก็ช่างเถอะ ไปไม่ได้ไกลก็ขอยุติการส่งไว้แค่ปีนั้นแหละผมก็เลิกส่งนักเรียนแล้ว หันมาเอาดีด้านคิดเลขเร็วดีกว่า เพราะตรงสายสุด

ส่วนตัวผมนั้น บรรจุเป็นครูมาก็หลายปี ปีนี้ (2560) เป็นปีที่ 7 แล้วกระมัง ส่งนักเรียนเข้าร่วมทุกๆ ปี ได้ใบเกียรติบัตรมาก็เยอะนะ สะสมไว้เพื่อเอาไว้ในในยามประเมินก็ว่ากันไป

สำหรับการส่งคณิตคิดเร็วนั้น ปีนี้เป็นปีที่ 3 สำหรับ ปีที่ 2 นั้น เข้าระดับภาค แต่หล่นลงมา ได้แค่ประมาณที่ 13 ถ้าจำไม่ผิดนะ ราวๆ นี้ แต่ตอนนี้เป็นนักเรียน ม.ต้น ชื่อ ตาเม่า (ชื่อในเฟส) เป็นเด็กขยันมาก ตั้งใจซ้อม และมีความมานะสูงเหลือเกิน

สำหรับปีที่ 3 นี้เราเอาจริงเอาจังมาก เด็กก็เอาจริงเอาจังมาก มันขึ้น ม.ปลายแล้วนะ (ตาเม่า) ซ้อมวันๆ หนึ่งหลายๆ รอบ แล้วเขาก็ซ้อมเองที่บ้าน หัดจำสูตรต่างๆ โดยเฉพาะซิกมา ที่จะเฉือนคู่ต่อสู้ได้

ถ้าหากนับเวลาในการซ้อมแบบจริงจัง ไม่เว้นแม้วันหยุดราชการ คงจะประมาณ 6 เดือนได้มั้ง ที่เราหมกหมุ่นอยู่กับการซ้อมคิดเลขเร็ว คิดสูตร หาสูตรให้จำ ผมโชคดีที่ภรรยา อยู่อีกโรงเรียน (กัลยาณวัตร) ก็ซ้อมเด็กคิดเลขเร็วเหมือนกัน ก็เลยนำเด็กมาซ้อมด้วยกัน จำสูตรด้วยกัน

ผมสร้างกลุ่มคิดเลขเร็วแล้วให้เด็กกะครูทั้งสองโรงเรียนเข้าร่วม ในกลุ่มเฟซบุ๊ก จากนั้นก็สลับกันตั้งโจทย์ และตอบกันในกลุ่มเล็กๆ มีประมาณ 5-6 คน เป็นบรรยากาศที่สนุกมากเลย บางวันก็จัดการแข่งขันในกลุ่ม สุ่มโจทย์และให้ตอบแข่งกัน

ด้วยความพยายามทั้งหลายทั้งมวล มันไม่ได้เป็นเพราะผมคนเดียว ผมคิดว่าจากเด็กล้วนๆ เลย ผมแค่คิดว่าจะทำอย่างไรให้เด็กทำได้ แต่ผมไม่ได้จำสูตรทั้งหมดเหมือนเด็ก ผมเป็นแค่คนหาสูตรมาให้เด็กจำแต่ก็จำได้บ้างเป็นบางอัน ส่วนสำคัญคือเด็กจำได้เองเกือบหมด

ปีนี้เราเลยเข้ารอบลึกมากที่สุดเท่าที่จะเคยมีมา คือ เราเข้ารอบระดับประเทศ และผลการแข่งขันรอบระดับประเทศ ตาเม่าได้อันดับที่ 3 มา ทำให้ได้เหรียญ และเกียรติบัตรมาครองสมใจ

ผมดีใจที่มาได้ถึงระดับนี้ ไม่เสียแรงเลยที่ได้ทุ่มเทมาถึงขนาดนี้ ที่เขียนบทความมาไม่ได้ตั้งใจมาโอ้อวดอะไร แต่เขียนบันทึกไว้ว่า ครั้งหนึ่งกับความพยายาม ครั้งหนึ่งกับความสำเร็จเราทุ่มเทแบบสุดๆ แล้วได้ผลลัพธ์ที่เราภาคภูมิใจ อยากบันทึกไว้ เพราะมันจะมีอีกสักครั้งรึเปล่าก็ยังไม่รู้ สำหรับโรงเรียนข้างนอกอย่างนี้ ไม่ได้มีความพร้อมทุกๆ อย่าง แต่เราก็ทุ่มเทจนสำเร็จมาได้ มันน่าภูมิใจยิ่งนัก

การไปกรุงเทพเพื่อแข่งขันระดับประเทศปีนี้ เขาจัดกันที่จังหวัดปทุมธานี โรงเรียนธัญบุรี เราต้องเจอกับอุปสรรคหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นที่่พัก หายากเพราะคนไปที่เดียวกัน ทำให้ผมต้องหาที่พักจาก airbnb เป็นการหาที่พักออนไลน์อีกแบบที่มาแรงมากในปัจจุบัน

ตาเม่าพักในที่พักรอการแข่งขันวันรุ่งขึ้น

นอกจากนั้นแล้วเราเดินทางไปกลับด้วยเครื่องบินด้วย ทำให้เราต้องวางแผนการเดินทางละเอียดมากยิ่งขึ้น เพราะกลัวจะตกเครื่องทั้งขาไป ขากลับ โดยเฉพาะขากลับนั้น เราไม่ได้เผื่อเวลารับรางวัลไว้ ทำให้ต้องรอรับรางวัลอีก จากนั้นรีบนั่งแท็กซี่ไปสนามบิน เช็คอินแทบไม่ทันขึ้นเครื่องกลับ บรรยากาศแบบนี้เราก็ผ่านมาได้ คิดแล้วก็สนุกดีเหมือนกันนะ