นิทาน : กระต่ายน้อยผู้ใจดี

ณ ป่าใหญ่แห่งหนึ่ง มีกระต่ายน้อยชื่อปุยปุย อาศัยอยู่ในโพรงไม้เล็กๆ ใต้ต้นไม้ใหญ่ ปุยปุยเป็นกระต่ายที่ร่าเริงและชอบช่วยเหลือเพื่อนๆ ในป่าเสมอ

ทุกเช้า ปุยปุยจะตื่นแต่เช้าตรู่ เก็บแครอทและผักสดจากสวนเล็กๆ ของตัวเอง แล้วนำไปแบ่งปันให้เพื่อนๆ ในป่า

วันหนึ่ง ฝนตกหนักมาก น้ำในลำธารเริ่มเอ่อล้น ปุยปุยรู้สึกกังวลมากเพราะบ้านของเจ้าหนูน้อยตั้งอยู่ใกล้ลำธาร

“ฉันต้องไปช่วยเจ้าหนูน้อย!” ปุยปุยพูดกับตัวเอง แล้วรีบวิ่งออกจากโพรงไปยังบ้านของเจ้าหนู

เมื่อไปถึง ปุยปุยพบว่าน้ำเริ่มท่วมบ้านของเจ้าหนูแล้ว และเจ้าหนูกำลังร้องไห้อย่างตกใจ

“อย่ากลัวนะ ฉันจะช่วยเธอเอง” ปุยปุยบอก แล้วช่วยเจ้าหนูขนของสำคัญขึ้นที่สูง

ปุยปุยรีบวิ่งไปหาเพื่อนๆ คนอื่นๆ ในป่า ทั้งกระรอก นกฮูก และกวาง เพื่อขอความช่วยเหลือ

“เพื่อนๆ ครับ บ้านของเจ้าหนูกำลังจะถูกน้ำท่วม เราต้องช่วยกันสร้างเขื่อนกั้นน้ำ!” ปุยปุยบอก

เพื่อนๆ บางตัวลังเลเพราะฝนตกหนักมาก แต่กระรอกพูดขึ้นว่า “ปุยปุยช่วยพวกเราเสมอ ถึงเวลาที่เราจะตอบแทนบ้างแล้ว”

ทุกตัวจึงพากันช่วยขนกิ่งไม้ ก้อนหิน และใบไม้มาสร้างเขื่อนกั้นน้ำ แม้ว่าฝนจะตกหนัก พวกเขาก็ไม่ย่อท้อ ทำงานร่วมกันอย่างขะมักเขม้น

หลังจากทำงานหนักตลอดทั้งวัน ในที่สุดเขื่อนก็เสร็จ น้ำเริ่มลดระดับลง และบ้านของเจ้าหนูก็ปลอดภัย

“ขอบคุณมากนะปุยปุย” เจ้าหนูกล่าวด้วยน้ำตาคลอ “ถ้าไม่มีเธอและเพื่อนๆ ช่วย บ้านฉันคงถูกน้ำพัดไปแล้ว”

“ไม่เป็นไรหรอก” ปุยปุยตอบยิ้มๆ “เพื่อนๆ ต้องช่วยเหลือกันเสมอ ไม่ว่าจะเจอปัญหาอะไรก็ตาม”

คืนนั้น เมื่อฝนหยุดตก สัตว์ทุกตัวในป่าจัดงานเลี้ยงเล็กๆ เพื่อฉลองความสำเร็จ พวกเขาร้องเพลงและเต้นรำกันอย่างมีความสุข

ปุยปุยนั่งมองเพื่อนๆ ด้วยรอยยิ้ม รู้สึกอบอุ่นใจที่ได้เห็นทุกคนมีความสุขและปลอดภัย

จากวันนั้นเป็นต้นมา สัตว์ทุกตัวในป่าต่างเรียนรู้ว่า การช่วยเหลือซึ่งกันและกัน คือสิ่งที่ทำให้พวกเขาผ่านพ้นปัญหาและอุปสรรคต่างๆ ไปได้

คติสอนใจ

“น้ำใจและความเอื้อเฟื้อที่มอบให้ผู้อื่น จะกลับคืนมาหาเราเสมอ เมื่อเราต้องการความช่วยเหลือ”

“เมื่อทุกคนร่วมมือร่วมใจกัน ไม่มีปัญหาใดที่เราจะไม่สามารถฝ่าฟันไปได้”

Subscribe to get the latest posts sent to your email.