Written by 
ขอเล่าอะไรให้ฟัง เผื่อนักเรียนได้ไอเดียหรือแรงบันดาลใจอะไรซักอย่าง…
ครูทำงานบรรจุที่นี่มาปีนี้ปีที่ 6 แล้ว ประสบการณ์ก็ไม่มากนักหรอก
แต่การทำงานอะไรก็แล้วแต่ถ้าใจรักมันจะไปได้ดี…ครูจะทุ่มเทให้เต็มร้อย
ครูเป็นคนใจรักคณิตศาสตร์ แต่ก็มักจะวกเข้าไปรักด้านคอมพิวเตอร์ตลอด มีพื้นภาษาอังกฤษอยู่บ้าง จึงมีหน้าที่รับผิดชอบเรื่องเว็บไซต์
ของโรงเรียน (เกี่ยวกับไหม?)
ประสบการณ์เริ่มจาก 0 เพราะเว็บมาสเตอร์คนเก่าออกตอนครูมาบรรจุ แกย้ายไปซำสูง ครูจึงตั้งปณิธานไว้ว่า “ฉันจะต้องเป็นเว็บมาสเตอร์
ของโรงเรียนให้ได้”
จึงเริ่มศึกษาวิธีการในอินเตอร์เน็ต ค้นไปเรื่อยๆ หาหนังสือมาอ่าน ลองผิดลองถูกอยู่เป็นปี เว็บก็ล่มแล้วล่มอีก
ลงเครื่องพังไป 3 เครื่อง นอนดึกทุกวัน อย่างน้อยตี 1-2 เพราะค้นหาข้อมูลในอินเตอร์แล้วลองทำตาม…
ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง ไม่เคยได้ที่ปรึกษาเลย นอกจากอินเตอร์เน็ตในห้อง ICT เท่านั้น เคยถามเพื่อนที่เรียนคอมมันก็ไม่รู้เรื่อง…
ผ่านไปประมาณ 3 ปี เปลี่ยนระบบกับ CMS อยู่เป็น 10 ครั้ง ตั้งแต่ PHP-Nuke, Drupal, Maxsite, Joomla และล่าสุดอยุดอยู่ที่ WordPress ตัวปัจจุบัน …
ทั้งหมดนี้ครูไม่ได้เขียนโค้ดขึ้นเอง ภาษา PHP, ASP, Html, JavaScript, Jqury ได้พองูๆปลาๆ เท่านั้น ปัจจุบันก็เป็นเช่นนั้น เพราะไม่ได้เรียนสายคอมมา
มีคนเคยถามว่าทำไมไม่ให้ครูคอมมาทำเว็บล่ะ ก็เลยตอบไปว่า คนเก่าก็ครูคณิตครับ ผมมารับสายเลือด…และผมพร้อมที่จะสละเวลาส่วนตัวเต็มที่ให้กับงานนี้ครับ (แล้วก็ยิ้มๆ โดยไม่รู้ว่ามันจะยากแค่ไหน)
ประสบการณ์ต่างๆที่ฝึกฝนด้วยตนเองมาประมาณ 6 ปีนี้เรื่องเว็บไซต์ ถึงตอนนี้มีความรู้ระดับ Advanced มากพอสมควรถึงขั้นอ่านโค้ดเว็บได้บ้าง ปรับแต่งหน้าตาให้ดูดีมีสกุล ใช้โปรแกรม Photoshop Illustrator ตอนนี้กำลังศึกษาวิธีการเขียนโปรแกรม
สร้างโค้ดขึ้นเพื่อใช้งานเอง…
สิ่งที่เป็นผลพลอยได้จากการทุ่มเททำงานนี้ คือ
ตอนนี้รับจ้างทำเว็บโรงเรียนเสร็จไปแล้ว 3 เว็บ (กำลังดำเนินการอยู่ 2 เว็บ)
www.kkv.ac.th (โรงเรียนกุดขอนแก่น)
www.kwp.ac.th (โรงเรียนภุมภวาปี)
www.ppsk.ac.th (โรงเรียนพังทุยพัฒนศึกษา)
ค่าจ้างเว็บละหมื่นต้นๆ แล้วแต่..ออฟชั่นที่ต้องการ
ระบบเลือกชุมนุม ไปซื้อเอาโค้ดเขามาปรับแต่ง และขายได้แล้วหลายหมื่น…
เว็บขายของของตนเอง www.flashdrivedd.com ขายได้กำไรประมาณเดือนละหมื่นกว่าบาท (ทำมา 2 ปี ในอนาคตคิดจะเปิดเป็นบริษัทเล็กๆ กำลังศึกษาข้อมูลการเปิดบริษัท)
ถามว่าได้เงินเยอะมั้ย?
ก็พออยู่ได้เพราะผ่อนบ้าน ผ่อนรถยนต์ ผ่านหนี้สินที่ยืมทำบ้านที่สกล และคอนโดที่ซื้อไว้ที่ขอนแก่นด้วย อีกไม่กี่ปีภาระหนี้สินก็จะค่อยๆลดลง แต่ความรู้จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ นะ
การศึกษาเล่าเรียนก็เช่นเดียวกัน ครูกำลังจะบอกว่า… นักเรียนจะต้องมีความตั้งใจเป็นทุนก่อน ถ้าเรายอมแพ้อะไรง่ายๆ คงไม่มีวันประสบผลสำเร็จได้
ตอนที่ครูเป็นนักเรียน ครูก็ตั้งใจเรียนมาก แม้ว่าหัวจะไม่ค่อยดีหรอกนะ แต่ความพยายามอย่างไม่ลดละมันก็ส่งผลให้ประสบความสำเร็จได้เช่นกัน แม้ว่ามันจะช้าหน่อยก็ตาม
การตัดสินใจทำอะไรสักอย่าง เราต้องพร้อมจะยอมรับผลที่จะเกิดขึ้น และพร้อมจะหาวิธีแก้ไขให้มันดีขึ้นเรื่อยๆ หลายครั้งหลายครา เราต้อง
เดินอยู่บนความเสี่ยง และก็ต้องตัดสินใจทำอะไรสักอย่างโดยที่ไม่รู้ผลที่จะเกิดขึ้น ขอให้เราพร้อมเผชิญหน้ากับมัน รับผลของมัน แล้วนำกลับมาแก้ไขให้ได้ ถ้ามันผิด คราวหลังเราก็จะได้ไม่ทำผิดอีก นี่คือหลักเกณฑ์ที่ครูยึดถือในการทำงานมาตลอด…และมันก็ได้ผลดีด้วย
ครูไม่เคยเล่าเรื่องพวกนี้ให้ใครฟังที่ อยากเล่าให้นักเรียนฟัง ไม่ได้อยากโอ้อวดอันใด เพียงอยากให้เกิดพลังอะไรบางอย่างที่จะพลักดันให้นักเรียนเป็นผู้ใหญ่ขึ้นอีกขั้นหนึ่ง ก่อนที่จะจบ ม.6 ไปเผชิญชีวิตในมหาลัยอีก 4-6 ปี แล้วหลังจากนั้นนักเรียนก็จะมีชีวิตการทำงาน ที่จะต้อง
เผชิญคล้ายๆกับครู ณ ตอนนี้ ขอให้ตั้งใจทำงานเต็มความสามารถก็แล้วกัน…
โชคดี..(ดึกมากแล้ว ไม่รู้คิดยังไงถึงมาพิมพ์วันนี้ 555+ )
Discover more from KruJakkrapong 's Blog
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
คอมเม้นมาได้นะครับ