“การสิ้นสุดของสิ่งหนึ่ง คือการเริ่มต้นของสิ่งใหม่เสมอ”
วันนี้กลุ่มสาระฯ คณิต เดินทางไปส่ง “น้องอ๋อ” เป็นน้องที่มาทำงานที่ศรีกระนวน ไร่เรี่ยกับผมประมาณ 2 ปี
สิ่งสำคัญคือ เป็นน้องที่ผมรู้จักตั้งแต่ตอนตอนเรียนปริญญาตรี เพราะเรียนคณะเดียวกัน ภาควิชาคณิต มข. เป็นรุ่นน้องผม 1 ปี
จริงๆ แล้วเรารู้จักกันมาก่อนหน้านั้นเพราะเราเคยไปค่าย สอวน.ฟิสิกส์ตั้งแต่ตอนเรียนมัธยมแล้วครับ
ถือว่าเป็นจังหวะชีวิตทำให้เราได้มาพบกัน ตั้งแต่ตอนเรียน ปริญญาตรี และได้มาทำงานด้วยกัน รวมถึงพี่อีกคน “พี่อุ๋ม” เป็นรุ่นพี่คณิตศาสตร์เช่นเดียวกัน
ตั้งแต่เรามาอยู่ด้วยกัน 3 คนพี่น้องจากภาควิชาคณิตศาสตร์ เราก็สนิทสนมกันมาก บางครั้งก็ไปกินข้าวเที่ยง 3 คนเป็นประจำ ในฐานะรุ่นพี่ พี่อุ๋ม ก็จะช่วยปรับทุกข์ หรือช่วยหาวิธีการแก้ปัญหาให้กับเราสองคนเป็นประจำ
การได้มาพบเจอกัน คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญ คงจะมีเส้นใยบางๆ อะไรสักอย่างที่ชักนำให้เราได้มาใช้ชีวิตทำงานอยู่ร่วมกันตั้งหลายปีนะ
น้องอ๋อ จะพักอยู่ที่เดียวกันกับผม ตั้งแต่มาทีแรก เราก็พักอยู่ข้างห้องกันเป็นบ้านเช่า น้องอ๋อ จะมีหมารูปร่างเตี้ยอยู่ตัวหนึ่ง ชื่อว่า “ปิงปอง”
ตอนแรก ปิงปอง จะไม่ค่อยชอบหน้าผมเอาซะเลย ชอบจะขู่ ไม่ให้ผมเข้าห้อง คงเห็นเป็นคนอื่น แต่ช่วงหลังมา เหมือนจะรับผมเข้าเป็นสมาชิกคนหนึ่ง ที่ฐานะผู้เลี้ยงดูมัน และจะชอบมาเฝ้าเวลาผมทำงานที่ห้องหมวดเป็นประจำ
หลังจากบ้านพักครูว่าง เราก็มาพักที่บ้านหลังเดียวกัน “พี่ธิติ” ก็เข้ามาเป็นอีกหนึ่งสมาชิกบ้านพักครู และล่าสุดมี “พี่สุ” เข้ามาพักอีกคน นับเป็น “สี่หนุ่ม” ในบ้านพักครูหลังเดียว
เราแชร์ ค่าข้าว ค่าน้ำ ค่าไฟ กัน แต่ละเดือนก็ไม่มาก แทบจะเรียกได้ว่า ไม่เสียด้วยซ้ำ เพราะมันน้อยมาก
ตอนเย็นก็ทำกับข้าวกินกัน มีบางช่วง ทำกับข้าวกินกันทุกวันเลย ที่หลังหมวดจะมีที่ทำกับข้าว แต่ละคนก็จะช่วยกันแต่ละหน้าที่ ผมเป็นคนทำ พี่ธิติเป็นคนล้างผัก เตรียมผัก และสุดท้ายน้องอ๋อ ก็เป็นคนล้างจานประจำ
หลังจากกินข้าวเย็นเสร็จ เราก็จะนั่งทำงานที่หมวดกันต่อ เพราะที่นั่นมี wifi ให้ใช้ ที่บ้านพักครูเราไม่มี ทำให้ต้องมานั่งทำงานกันที่นี่เป็นประจำ
น้องอ๋อ เป็นคนจริงจัง ในเรื่องบางเรื่อง เป็นคนพูดน้อย แต่ต่อยหมัดนัก ไม่ได้ยอมแพ้อะไรง่ายๆ ถ้าจะทำอะไรจริงๆจังๆ แล้วจะทำให้สำเร็จ ยกเว้นแค่บางเรื่องเท่านั้น ถ้าไม่ทำก็จะไม่ทำเลย
นอกจากนี้น้องอ๋อก็จะมีบุคลิกนักวิชาการมากกว่าผม ชอบเฉลยโจทย์ให้นักเรียน ชอบทำแบบฝึก ชอบทำโครงงาน คิดงานวิชาการที่ตนเองชอบ และทุ่มเทกับงานสอนของตนมาก
บางวันทำงานจนดึกดื่น ทำงานจนลืมเวลา ก็จะตื่นสายเป็นประจำ
เราสองคนใช้ชีวิตทำงานร่วมกันจนแทบจะเข้าใจถึงนิสัยใจคอกันพอสมควร แต่เราก็เคารพซึ่งกันและกัน ไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของกัน เพราะวิสัยทัศน์บางอย่างเราก็ไม่เหมือนกันไปซะหมด
ตั้งแต่ อ๋อ มาอยู่ที่ทำงานเดียวกันกับผม ก็ราว 6 ปีกว่า วันนี้ 1/12/2560 อ๋อ จะต้องย้ายที่ทำงานใหม่แล้ว จะต้องไปทำงานในเมือง นั่นหมายถึงการเริ่มต้นการทำงานใหม่ และการจะได้เจอกับประสบการณ์ใหม่ๆอีกมากมาย
ผมยังคงอยู่ที่นี่ หากมีโอกาสคงจะได้ย้ายเหมือนกันในอีก ไม่รู้กี่ปีข้างหน้า
สิ่งที่ผมได้เรียนรู้จาก น้องอ๋อ นั้นก็มีมากเหมือนกัน เพราะเราจะคุยกันเรื่องทำงาน และการพัฒนาตนเองอยู่บ่อยๆ ใครมีเครื่องมืออะไรดีๆ เราก็จะแชร์กันอยู่เรื่อยๆ
จากนี้ไป เราคงจะไม่ค่อยได้เจอกันบ่อยนัก และ ปิงปองก็คงต้องย้ายเช่นกัน
แต่เมื่อเวลานั้นมาถึง คงไม่มีใครอยากรั้งเอาไว้ เพราะการไป คงจะเป็นการเริ่มต้นพัฒนาตนเองให้มากยิ่งๆ ขึ้นไป รวมถึงการสั่งสมประสบการณ์อื่นๆ อีกมากมายที่รอเราอยู่
ผมขอให้อ๋อ โชคดี พร้อมกับสำนวนที่อยากจะฝากไว้ คือ ” การสิ้นสุดของสิ่งหนึ่ง คือการเริ่มต้นของสิ่งใหม่เสมอ ”
และวันนี้เป็นวันเกิดของพี่อุ๋ม พี่ใหญ่ของเราอีกด้วย ขอให้พี่มีสุขภาพแข็งแรงนะครับ แล้วเราจะได้มาเจอกันอีกครั้ง 3 คน จากภาควิชาคณิต มข. ครับ
Discover more from KruJakkrapong 's Blog
Subscribe to get the latest posts sent to your email.