Written by 
เสาร์ที่ 17 สิงหาคม 2562 พี่อุเทน หัวหน้ากลุ่มสาระฯ กริ๊งกร๊างมาถามผมว่าว่างไหม ทางกลุ่มภาษาต่างประเทศจะอบรมภาษาอังกฤษ โดยเฉพาะให้ครูใหม่ๆ จะได้มีทักษะในการสื่อสารเพิ่มมากขึ้น
ผมก็เลยตัดสินใจเข้าร่วมอบรมในครั้งนี้ แม้ว่าจะติดธุระนิดหน่อย แต่เพื่อการพัฒนาตนเอง ก็ยอมเสียสละเวลาตรงนี้เพื่อเข้าอบรมในครั้งนี้ครับ
8.00 น. ผมมาถึงที่อบรมเป็นคนแรกเลย ผมรู้ว่าถ้ามาประมาณนี้คนจะยังไม่มาหรอก แต่ผมก็ตั้งใจจะไปเช้าอยู่แล้วในวันนี้ หยิบหนังสือเล็มเล็กๆ ติดมือไปอ่านด้วย ชื่อว่า “แล้วจะทุกข์ไปทำไม” ซื้อจาก 7-11 เล่มละ 25 บาท แต่ก็อ่านสนุกดี ให้ข้อคิดหลายอย่างเพราะเป็นนิทานสั้นๆ อ่านเข้าใจง่าย
เมื่อถึงเวลาเปิด ท่าน ผอ.วีระเดช ซาตา เป็นประธานเปิดในครั้งนี้ ท่านเป็นคนที่ออกเสียงภาษาอังกฤษได้เป๊ะมากๆ โดยเฉพาะการออกเสียงที่ถูกต้อง ท่านเล่าว่า สมัยท่านยังเด็กเรียนที่โรงเรียนเซนยอเซฟ มีนักบวชและฝรั่งเยอะมากเป็นสิ่งแวดล้อมในโรงเรียน แต่เสียดายที่ไม่ได้ตั้งใจศึกษาเอาความรู้ให้เต็มที่ เพราะฉะนั้นแล้วการอบรมครั้งนี้ก็ถือเป็นโอกาสดีอย่างหนึ่งที่เราจะตั้งใจศึกษาหาความรู้ โดยเฉพาะภาษาอังกฤษ ท่านผอ.บอกว่า ภาษาเป็นสะพานเชื่อมให้เราได้เรียนรู้ หรือไปได้ทุกๆ ที่บนโลกใบนี้
ผมเห็นด้วยกับท่าน ผอ.อย่างยิ่ง ว่าภาษาอังกฤษสำคัญมากๆ เราจำเป็นต้องมีพื้นความรู้ภาษาอังกฤษเพื่อจะได้ศึกษาศาสตร์ด้านอื่นๆ ให้เข้าใจและกว้างขวาง การสื่อสารกับฝรั่งก็เป็นอีกความท้าทายของผม นี่ถือว่าเป็นโอกาสจะได้ฝึกฝนภาษาอังกฤษอีกสักครั้ง
ในกิจกรรมการเรียนการสอน ก็มีฝรั่งจากบริษัท sine มาสอนภาษาให้ เล่นเกมสนุกๆ เช่น อักษรไขว้ เกมตอบคำถาม หรือการฝึกแต่งประโยคง่ายๆ เช่น การวางแผนไปเที่ยวในวันหยุด มีรูปประโยคตัวอย่างมาให้เพื่อเลียนแบบตาม ส่วนใหญ่คุณครูที่เข้าอบรมสามารถทำได้ดีเลยละ กลุ่มของพวกเรา คือกลุ่มที่ 2 มีคุณครูสาวชาวจีนอยู่คนหนึ่ง แกตั้งใจเรียนภาษาอังกฤษไม่น้อยไปกว่าเราชาวไทยเลย
กิจกรรมการอบรมในครั้งนี้เป็นอีกกิจกรรมหนึ่งที่จุดประกายความคิด สร้างแรงบันดาลใจให้คุณครูหลายคน อยากลุกขึ้นมาเรียนรู้ภาษาอังกฤษ เพราะมันง่ายมาก ถ้าเราไม่กลัวมัน
ผมมีโอกาสใช้ภาษาอังกฤษเกือบทุกวัน ติดต่อทาง skype ค้าขายกับชาวจีนที่เป็น supplier ซึ่งถือว่าเป็นงานเสริมจากการสอนนักเรียน ผมจึงมีโอกาสได้เขียนภาษาอังกฤษอยู่บ่อยๆ แต่ให้พูดยังติดๆ ขัดๆ อยู่มาก ทักษะการเขียนจะดีกว่าการพูด แต่จะเขียนไม่ได้ถูกแกรมมาร์อะไร เพราะเรียนมานานแล้ว ลืมหมดแล้ว
ถ้าผมไม่มีพื้นฐานอยู่บ้าง ก็คงจะยาก แต่นี่ผมตั้งใจเรียนภาษาอังกฤษมาตลอด ทำให้ยังพอคุ้นๆ กับคำศัพท์บางคำอยู่บ้าง และสามารถแต่งประโยคง่ายๆ พอได้บ้าง
ขอบคุณกลุ่มสาระภาษาต่างประเทศ ที่จัดกิจกรรมนี้ขื้นมา ผมคิดว่ามีประโยชน์ไม่น้อยเลย แต่คุณครูเข้าน้อยไปหน่อย ทั้งๆ ที่มันก็ฟรีนะครับ มีข้าว มีเบรกฟรี ได้ฝึกพูดภาษาอังกฤษกับฝรั่งเจ้าของภาษา ได้รู้จักเพื่อนใหม่หลายๆ คน อันนี้ดีสุดๆ เลยสำหรับผม เป็นประสบการณ์ที่คุ้มค่ากับการลงทุนเวลายิ่งนัก
Discover more from KruJakkrapong 's Blog
Subscribe to get the latest posts sent to your email.