การออกเยี่ยมบ้านนักเรียนถือเป็นภารกิจหลักอีกอย่างหนึ่งของครูที่ปรึกษา เพราะการออกเยี่ยมบ้านจะได้อะไรมากกว่าที่เราคิด ผมไม่ได้หมายถึงของฝากจากผู้ปกครองนะครับ ผมหมายถึง การได้รู้จักคนมากขึ้น ผมเคยอ่านในหนังสือเล่มหนึ่งเขาบอกว่า ถ้าวันหนึ่งเรารู้จักคนที่ไม่เคยรู้จักมาก่อนได้วันละ 3 คนถือว่าโชคดีที่สุด
ปีนี้ผมเป็นที่ปรึกษาห้อง 6/1 เป็นห้องเรียนนักเรียนเก่งๆ จะมารวมกันที่ห้องนี้ แต่ผมแปลกใจอยู่นิดหนึ่งว่า เวลาว่างๆ เห็นแต่พวกมันดูหนังเกาหลี ไม่รู้เอาเวลาไหนไปอ่านหนังสือกัน เป็นผมไม่ได้นะตอนเรียน ม.6 ว่างเมื่อไหร่ผมต้องหยิบหนังสือขึ้นมาอ่านและทำโจทย์คณิตศาสตร์ทันที
ปีนี้เราแบ่งกันไปกับพี่ติ๊ว พี่ติ๊วเป็นที่ปรึกษาที่ดีมากๆ ดูแลนักเรียนอย่างดี และพูดคุยกับนักเรียนได้ทุกเรื่อง ทั้งๆ ที่ผมเป็นที่ปรึกษาคนที่หนึ่ง แต่คนทำงานส่วนใหญ่เป็นพี่ติ๊ว รู้สึกผิดจังเลย T_T
ผมออกไปเยี่ยมนักเรียนที่อยู่ในเขตอำเภออีก เอาเปรียบพี่เขามากๆ 555+ เมื่อได้ไปพบกับผู้ปกครองนักเรียน ส่วนใหญ่ไม่มีปัญหานะ เป็นเด็กขยันอ่านหนังสือกันทุกคน แต่ทำไมอยู่โรงเรียนมันไม่อ่าน เอาแต่ดูเกาหลีอยู่นั่นแหละ
บางคนมีความฝันอยากเป็นหมอมากๆ จริงๆแล้วการเป็นหมอเอาเข้าจริงๆ มันอาจไม่มีความสุขอย่างที่เราคิดก็ได้ อันนี้ความคิดส่วนตัวล้วนๆ แต่ถ้าหากใครอยากเป็นก็ขอเป็นกำลังใจให้ ขอให้มีความพยายามไปถึงฝันกันทุกๆคน
อาชีพในปัจจุบันนี้มันมีมากมายกว่าที่เราจะคิด บางคนจบมาทำงานไม่ตรงสาย แต่ได้เงินมากกว่าคนทำงานตรงสายเสียอีก ถ้าให้แนะนำก็คงทำอะไรได้ไม่มากเพราะเราไม่เคยได้ทำอาชีพนั้นๆ มาก่อนทำให้ไม่รู้ว่าเขาทำงานแล้วมีความสุขไหม แต่สำหรับอาชีพครูที่ผมทำอยู่อยากบอกว่า โคตร มีความมมมมสุข เลย
มันเป็นอะไรที่ไม่กดดัน ทำไปเรื่อยๆ เจอปัญหานิดๆหน่อยๆในแต่ละวัน หมุนไปเป็นเทศกาล งานเข้า อบรมบ้าง ทำค่ายบ้าง ประเมินบ้าง เร่งทำข้อสอบบ้าง ปิดเทอมบ้าง สอนพิเศษบ้าง ได้ทำอะไรเยอะขนาดนี้ผมก็ว่าคุ้มแล้ว มันไม่เซ็ง มันมีอะไรทำอยู่ตลอดนี่แหละดี ไม่เบื่อ
เมื่อไปเจอผู้ปกครองหลายคนก็พูดกันนานเลย พูดไปเรื่อยๆ ถามไปเรื่อยๆ ทำให้เรามองเด็กที่เป็นที่ปรึกษาออกได้ว่านิสัยเขาเป็นอย่างไร และควรส่งเสริมอะไรเขา ที่สำคัญทำให้จำชื่อเล่นเด็กได้ด้วย
ก็เป็นอีกกิจกรรมหนึ่งที่ควรจะมีต่อๆไป คือการได้เยี่ยมบ้านนักเรียนครับ
Discover more from KruJakkrapong 's Blog
Subscribe to get the latest posts sent to your email.