นิทานป้ายรถเมล์
นิทาน

นิทาน: ป้ายรถเมล์

ณ ป้ายรถเมล์แห่งหนึ่งในเมืองนอก แม่และลูกชายน้อยยืนรออยู่ใต้แสงแดดจ้า

แม่: (ก้มลงกระซิบข้างหูลูก) “ฟังแม่นะลูก ถ้าลุงคนขับถามว่าลูกอายุเท่าไหร่ ลูกตอบว่า 6 ขวบนะ ตั๋วจะได้ราคาถูก ครอบครัวเราจะได้เงินเหลือไปซื้อของเล่นให้ลูก”

เด็กชาย: (พยักหน้าอย่างเข้าใจ) “ได้ครับแม่ หนูจำได้”

ไม่นานรถบัสสีฟ้าคันใหญ่ก็ค่อยๆ เลื่อนเข้ามาจอดที่ป้าย เสียงเครื่องยนต์ดังก้อง ประตูเปิดออกพร้อมเสียงแอร์เย็นโชยออกมา

ทั้งแม่และลูกเดินขึ้นบันไดรถอย่างระมัดระวัง เด็กน้อยเกาะมือแม่แน่น

คนขับ: (ยิ้มอย่างเป็นมิตร) “สวัสดีครับ อายุเท่าไหร่แล้วครับพ่อหนุ่มน้อย?”

เด็กชาย: (ตอบอย่างมั่นใจ) “6 ขวบครับ!”

คนขับ: (ยิ้มกว้าง พร้อมส่ายหัวอย่างชื่นชม) “โอ้ดีๆ เก่งมาก! แล้วจะ 7 ขวบเมื่อไหร่ครับเนี่ย?”

เด็กน้อยหยุดคิดแป๊บหนึ่ง แล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจัง…

เด็กชาย: “ตอนลงจากรถครับ!”

แม่อึ้ง! คนขับหัวเราะอย่างเอิกเกริก ส่วนผู้โดยสารคนอื่นๆ ก็เริ่มหัวเราะตาม เสียงหัวเราะก้องไปทั่วรถบัส

คนขับ: (ยังคงหัวเราะ) “เก่งจริงๆ น้องเป็นเด็กฉลาดมาก! ได้ครับ ตั๋วเด็ก 6 ขวบหนึ่งใบ”

แม่ยิ้มอย่างอายๆ ขณะที่ลูกชายมองหน้าแม่ด้วยความภาคภูมิใจที่ตอบคำถามได้อย่างถูกต้อง… แต่ไม่รู้ว่าตัวเองเพิ่งทำให้แม่เสียหน้าไปแล้ว!


Discover more from KruJakkrapong 's Blog

Subscribe to get the latest posts sent to your email.

Leave a Reply