กระต่ายกับเต่า: เวอร์ชันกระต่ายชนะ
ในป่ากว้างแห่งหนึ่ง มีกระต่ายตัวหนึ่งชื่อ “ไววิ่ง” มันเป็นกระต่ายที่วิ่งเร็วที่สุดในป่า ทุกสัตว์ต่างยอมรับในความเร็วของมัน แต่กระต่ายไววิ่งก็เป็นสัตว์ที่มีระเบียบวินัย มุ่งมั่น และไม่เคยดูถูกใคร
วันหนึ่ง เต่าชื่อ “ทนทาน” เดินผ่านมากับกลุ่มสัตว์อื่น ๆ และได้ยินสัตว์ในป่าชื่นชมความเร็วของกระต่ายไววิ่ง เต่าทนทานพูดขึ้นว่า
“แม้ข้าจะเชื่องช้า แต่ความพยายามก็สำคัญไม่แพ้ความเร็ว”
เสียงนั้นทำให้กระต่ายหันมาและตอบอย่างสุภาพ
“เจ้าพูดถูกเพื่อนเต่า ความพยายามสำคัญมาก งั้นเรามาแข่งวิ่งกันไหม ข้าอยากรู้ว่าความพยายามของเจ้าจะพาข้าเหนื่อยแค่ไหน”
สัตว์ทั้งป่าตื่นเต้น พากันมาดูการแข่งขันในวันรุ่งขึ้น
เมื่อการแข่งขันเริ่มขึ้น กระต่ายไววิ่งก็ออกตัวอย่างมุ่งมั่น มันไม่หยุดพัก ไม่ประมาท และวิ่งด้วยจังหวะที่แน่นอน แม้จะรู้ว่าตัวเองเร็วกว่าเต่าหลายเท่า แต่มันก็ไม่หยุดหลับกลางทางอย่างในนิทานที่ใคร ๆ เคยเล่า
ส่วนเต่าทนทาน แม้จะตั้งใจ แต่ก็รู้ตัวดีว่าเท้าของตนไม่อาจเทียบความเร็วกับกระต่ายได้ แต่ก็ยังคงเดินไปเรื่อย ๆ อย่างไม่ยอมแพ้
สุดท้าย กระต่ายไววิ่งถึงเส้นชัยก่อน และชนะการแข่งขัน
แต่สิ่งที่แปลกใจสัตว์ในป่าคือ เมื่อกระต่ายชนะ มันไม่ได้เยาะเย้ยเต่าเลยแม้แต่น้อย กลับยื่นมือไปจับมือเต่าแล้วพูดว่า
“เจ้าคือคู่แข่งที่น่านับถือที่สุด ข้าอาจจะชนะวันนี้ด้วยความเร็ว แต่เจ้าแสดงให้ทุกคนเห็นว่าความพยายามก็มีค่าไม่แพ้กัน”
เต่ายิ้ม และกล่าวว่า
“ข้าดีใจที่เจ้าชนะด้วยความตั้งใจ ไม่ใช่ความประมาท และข้าก็ภูมิใจที่ข้าทำเต็มที่”
สัตว์ทั้งป่าต่างปรบมือให้ทั้งคู่ เพราะในวันนั้น ไม่ใช่แค่กระต่ายที่ชนะ แต่ทุกคนได้เรียนรู้ว่า
ชัยชนะที่แท้จริงไม่ใช่แค่การถึงเส้นชัยก่อนใคร แต่คือการที่เราทำดีที่สุดโดยไม่ดูถูกผู้อื่น
ขอบคุณแรงบันดาลใจจากนิทานกระต่ายกับเต่าเวอร์ชันธรรมดา
Discover more from KruJakkrapong 's Blog
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
